all in the family

Hi allemaal,
Even een korte update over mn verblijf in Yaoende. Op het moment ben ik even een weekendje weg naar Limbe met de trainees, maar ik woon nu echt in Yaoende. Het is erg leuk om te ontdekken dat ik de weg ken in de stad, en zonder problemen een taxi kan nemen. Voel me niet meer afgewezen als 5 taxi's me niet mee willen nemen, weet dat het niet persoonlijk bedoeld is.
Het werk voor de NGO is steeds interessanter aan het worden, voornamelijk omdat het lesgeven steeds makkelijker wordt en we na de les gezellig gaan koken met de vrouw van onze baas. Pinda's pellen, plantains schillen, you name it. Op deze manier kunnen we ook beter inschatten wat we aan het eten zijn, en hoe goed onze maag hier mee om zal kunnen gaan. Er lopen ook bende's schattige kindjes rond, er is zelfs een 3 maanden oude baby, dus henrike en ik vermaken ons prima met koken, kindertjes en beetje nederlandse zinnetjes leren aan de buurt.
Hoe aardig de vrouw van onze baas is bij de NGO hoe onbegrijpelijk is onze gastmoeder.
Haar lievelingszin is veruit, 'ca ne me plait pas', en wat we ook doen, het is bijna nooit goed. Roeren we in de plaintains hadden we ze niet aan mogen raken, en laten we ze met rust, dan zijn ze weer verbrand. ZE heeft eergisteren dan ook al verklaard dat haar zoons nooit met een blanke vrouw mogen trouwen want die kunnen haar huishouden niet doen als ze met pensioen is. Was even geneigd om haar uit te leggen dat we ouderen in europa weg stoppen in bejaardentehuizen, dus dat we daar wel een oplossing voor hadden, maar heb besloten de lieve vrede toch maar te bewaren.
Ondertussen heeft mammie nu ook een nieuwe vriend! We weten niet precies hoe het allemaal zit en we vragen er ook maar niet naar, maar hij komt langs en blijft ook slapen..... Maar voordat ze zich terug trekken op mammies slaapkamer moet meneer eerst begroet worden, iets te drinken krijgen, en uiteindelijk een maaltijd worden geserveerd. Drie keer raden wie dat allemaal moeten doen..... Wij dus. Ook de afwas doen we met zn tweeen terwijl de rest van de familie tv kijkt. Mammie helpt natuurlijk wel af en toe mee met het geven van afbouwende kritiek, maar het is te maf voor woordne voor ons westerse meisjes. Ook moet mammies vriend ons eten beoordelen om te kijken of het goed is, en of we dus uithuwbaar zijn. Het is allemaal maar een grapje waarschijnlijk, maar ik zit me ondertussen op te vreten. Leg dus tijdens het eten graag uit hoe het allemaal in nederland gaat, en dan vinden ze het maar raar bij ons. Cultuurclash, hallo!
Ondertussen heeft de beste vriend van onze oudste broer het op mij voorzien, en is henrike toebedeeld aan ons broertje, dus we koken nu ook vaak voor hun erbij. Tijdens de maaltijd is het soms moeilijk om ons lachen in te houden want het is echt allemaal zo vreemd.
Nog meer over het huishouden, ik was vrijdag om 7 uur opgestaan om te beginnen met poetsen. Iets wat ik inderdaad in nl nooit zou doen. Maar ik moest ophouden want mammies vriendje sliep nog.
Gelukkig kan ik ook af en toe lachen met mammie. Ze vindt ons meer dan hoogst amusant dus helaas zijn wij vaak de reden waarom ze zo moet lachen. Maar toch.
Goed moet er nu weer vandoor. Tot snel en al het liefs van Assepoester.