La vie en ville

Oke, woon nu precies een week in Yaoende, maar het voelt al als een maand. Dagen lijken wel twee keer zo lang te duren, vooral ook omdat we hier om 6 uur opstaan....
We zijn de afgelopen week erg druk geweest met onze crash course frans, waar we 6 uur lang elke dag franse vervoegingen hebben lopen stampen. En geleerd hoe een postbode werkt, en dat je in frankrijk zoiets hebt als een dokter die je 's nachts kunt bellen, onder het mom van franse cultuurles. Na deze lessen zijn we uitgeput teruggekeerd naar ons paleis. We wonen nu bij een gezin van een single mom en haar jongste zoon. De oudste is een aiesex member en zo zijn we hier terechtgekomen. Het is een huis in de ambassade wijk, en het is in feite gewoon de villawijk van yaoede. Ons huis is in feite gewoon een 4 kamerappartement waar het water het vaker niet dan wel doet, en de elektriciteit non stop uitvalt, maar voor ons is het een waar paradijs. Eerst was er gedoe met ons gastgezin en moesten we langer bij Calvin slapen. Hij is ook een aiesec member waar we ook al eerder logeerden, maar een kamer van 9 m² en een teiltje in de hoek achter een gordijn als badkamer gaat op den duur een beetje benauwen. Helemaal nu we opeens met zn drieen in een bed moesten. Na een vreselijke nacht hebben we hem er echt uitgeduwd. Ook was het totale gebrek aan privacy op een gegeven moment toch wel erg vermoeiend. Om als attractie bekeken te worden terwijl je slaapt door de buurt is niet echt leuk. Maar goed, nu is alles beter, we hebben zelfs een strijkbout nu!!!
Wel is mammie, zo noemen we onze gastmoeder, nogal van de schoonmaal. We wassen hier heel wat af, en zaterdag is wasdag. Ook heb ik geleerd hie je precies een bed moet opmaken. Mammie vindt het erg belangrijk dat ik dat leer anders krijg ik nooit een man volgens haar... Verder is ze denk ik de meest geemancipeerde vrouw van Yaoende. ZE is gescheiden van dr man en ze is computerdeskundige en financieel analyste. Ze heeft tegen de wet in dr kinderen gehouden na de scheiding en ze is erg rijk.
Maar goed, dit weekend is vooralsnog erg leuk geweest. Gisteren erg avontuurlijke dag gehad. Na school thuis neergestort, maar moest die middag geld wisselen. Als echte touristen hebben we verkeerd geld in onze maag gesplistst gekregen en dat kon je wisselen bij de bank zei iedereen. En dat zou ik dus gaan doen. Ik had superzelfstandig de taxi gepakt en uitgelegd waar ik heen moest, naar de bank Bemac! Maar er waren er twee in de stad dus ik mocht kiezen. Ik dacht dat het maar verstandig was om naar de grootste te gaan. Zo gezegd zo gedaan, en ik werd door de taxichaffeur afgezet bij Bemac central, een heeel heeel heel groot gebouw, zo ongeveer het grootste gebouw van Yaoende, met groot hek eromheen. Voelde me erg klein, maar was niet voor niets gekomen dus ik belde maar aan bij de poort. Werd ik ontzettend hartelijk ontvangen door 2 meter lange neger die me meenam naar zn kantoor en voordat ik het wist wilde hij mn telefoonnummer en weten of ik getrouwd was. Ik bleef maar in het frans herhalen dat ik geld wilde wisselen. Goed, ik begreep onderhand ook wel dat ik waarcshijnlijk niet helemaal goed zat. Achteraf bleek dat ik had aangebeld bij den centrale bank van midden afrika..... Mammie had later die dag gelukkig een of andere vage connectie met wie we een onderhandse transactie konden doen in de woonkamer, veel gemakkelijker. Mammie heeft overigens ook connecties bij de politie, dus ons kan niets gebeuren!!!!
Vandaag was wasdag en sportdag. Henrike en ik zijn beetje ziek, nous avons une rhum, en dat moest eruit gezweet worden. Daarom vertrokken we vanochten om half 6, met de auto!!!!, naar een berg om daar met de rest van Yaoende een parcours van 9 km af te leggen. Henrike haat vroeg opstaan en sporten dus je begrijpt dat mammie erg overtuigend kan zijn. Maar goed, nadat we het parcours hadden afgelegd dat overigens dwars door het oerwoud over een heuvel ging, erg mooi!, gingen we naar het Hilton. Mammie sport daar en wij gingen gezellig mee. Na wat geklungeld te hebben in de gym moesten we in de sauna, dat zou ons weer gezond maken. Zo gezegd zo gedaan, en weer helemaal hersteld gingen we boodschappen doen. Dat was weer een hele belevenis. Het boodschappenwagentje was een ventje die ook dienstdeed als bodygard voor ons. We werden weer non stop nageroepen, maar goed, soit! We hebben een kip gekocht, die we levend uitkozen en die daarna achter een muurtje vermoord werd, en ons daarna werd overhandigd door de verkopen die onder de bloedspetters zat. Ik ben misschien kleinzielig maar vind het toch wel beetje schokkend. Verder hebben we gezellig over de markt gekeuveld en beetje fruit lopen regelen. Uiteindelijk moesten we bij de plantains even wachten en werd er muziek gemaakt op een soort inheems klokkenspel. Groot feest opeens, en alle marktvrouwen begonnen te dansen. Dansen is hier heel anders dan thuis, logisch, en bestaat eigenlijk voornamelijk uit met je kont draaien. Het was erg indrukwekkend om te zien, zou dat nooit kunnen. Henrike heeft echter een paar danspasjes gezet toen we vertrokken tot grote hilariteit van de hele markt. HEt was een gigantisch lmawaai van schreeuwende mensen en alle vrouwen werden dolenthousiast. Toen ik weer was bijgekomen van de lach zijn we naar huis gegaan. Mammie rijdt overigens beetje eng, zoals iedereen hier gebruiken ze de witte strepen op de weg als derde weg op een tweebaansweg. Ook is voorranggeven niet haar sterkste kant. Maar goed, verder is het hier nu erg spannend en op het moment wachten we op onze vriendjes om naar een feestje te gaan. Morgen moeten we de hele dag presentaties geven. Goed, ga nu stoppen, hele dikke kus Laura